گوي بيان 58 :

مرگ قو

شنيدم كه چون قوي زيبا بميرد
فريبنده زاد و فريبا بميرد
شب مرگ تنها نشيند به موجي
رود گوشه‌اي دور و تنها بميرد
در آن گوشه چندان غزل خواند آن شب
كه خود درميان غزلها بميرد
گروهي برآنند كاين مرغ شيدا
كجا عاشقي كرد آنجا بميرد
شب مرگ از بيم آنجا شتابد
كه از مرگ غافل شود تا بميرد
چو روزي زآغوش دريا برآمد
شبي هم در آغوش دريا بميرد

تو درياي من بودي، آغوش واكن

كه مي‌خواهد اين قوي زيبا بميرد

" مهدي حميدي شيرازي "