گوی بیان 64 :

هلهله

شعر بلندم را به یکباره سروده‌ام
واینک
از بامی بلند
تکه تکه بر می‌افشانم.
بر من خشم مگیر
اگر که تکه‌ی گنگی در سرای توافتد.
پاره‌هایش را گرد آور و
دیگر باره برافشان
می‌بینی آنگاه
چگونه چلچله‌ای گنگ
هلهله می‌کند.

" فرشته ساری "